Allereerst een opmerkelijk feitje: ontsnappen uit een gevangenis is niet strafbaar. De argumentatie is dat een (poging tot) ontsnappen een ‘uiting van natuurlijke drang naar vrijheid van een mens is’. Maar. Je moet je poging wel dusdanig organiseren dat je daarbij geen enkel ander strafbaar feit begaat. Dus geen bewakers bedreigen of wc-pot door het raam gooien. Ook mag je niet iemand helpen te ontsnappen. Rustig in je eentje naar buiten wandelen, is een van de weinige niet strafbare opties om weg te komen. En laten gevangenissen nou net ingericht zijn om dát te voorkomen.
Dat terzijde. Af en toe ontsnapte er dus ook een gevangene uit het Wolvenplein. Kleine openingen in de buitenmuur of een opening in het tralieraam zijn al voldoende om door te ontsnappen. In 2005 klom een gedetineerde met aan elkaar geknoopte lakens uit het raam, over de gevangenismuur en bereikte zwemmend nog net de overzijde van de Singel. Daar werd hij in nat pak door omstanders overgedragen aan de politie. Eind oktober 2007 was ook iemand ontsnapt. Die gevangene slaagde er eveneens niet in om het terrein te verlaten en zat na 10 minuten weer in zijn cel. De drie mannen die in 2009 ontsnapten, zijn wat langer onopgemerkt gebleven maar uiteindelijk ook weer teruggebracht naar hun cel.
Een beruchte kruimeldief in Utrecht en omstreken was Gerrit de Stotteraar. Hij deed meerdere ontsnappingspogingen. In 1949 ontsnapte hij voor de vierde keer. Dit werd mede mogelijk gemaakt omdat in die tijd het gevangenisregime van eenzame opsluiting wijzigde naar resocialisatie met meer bewegingsvrijheid.